Lavinia.

L a v i n i a

εικόνα

χαρακτήρας Harmonia ve Estevan. Lavinia’nın annesi ve babası. Bir yandan uyum ve dengenin harmanı. Bir diğer yanda ise ölümcül bir aşk. Annesinin muhteşem güzelliğiyle ödüllendirilmiş ve babasının toprağa bağlılığıyla cezalandırılmıştı genç kız. Annesinin ilk gözdesi, Lavinia adını almıştı. Onun yolunda yürüyecek küçük ve kudretli bir leydi. Olimpos'ta ortalığın kavrulduğu sıcak bir yaz ayında dünyaya getirilmişti güzelliğin hayat bulduğu annesi tarafından. İşte o gün anlamıştı herkes, bu çocuk, bu yarı tanrıça, annesinin uyumunu ve dengesini, onu koruyan bir zırh haline getirmişti. Her bakışı ve gülüşü annesini, Harmonia'yi anımsatıyordu. Onu ve onun yüceliğini... Lavinia, babasını tanımıyordu. Ancak onun cesaret karışımı aptallığını elbette biliyordu. Ve annesinin, babasına duyduğu eşsiz ve yüce sevgiyi, aşkı. Onların hikâyesini dinlemeyi seviyordu, her ne kadar gerçekliğinden şüphe etse de. Onların aşkının meyvesi olduğunu bilmek onu gururlandırıyordu. Babası, Estevan, güç uğruna Tanrıların kurbanı olmuştu. Güç aşığı bir yobaz. Açgözlülüğü nedeniyle her zaman daha fazlasını istemişti genç adam. Öyle ki babasını öldürerek topraklarını ele geçirmiş, bununla da yetinmeyip ilahi kudrete sahip olmak istemişti. Bu arzusu uğruna mahrem bilgileri ele geçirmeye çalıştığı gün, Zeus tarafından cezalandırılmıştı. Harmonia dahi engelleyememişti alınan kararı. Estevan sonuçta bir ölümlüydü ve erken dahi olsa ölecekti. Yıldızların ve ayın olmadığı kuzguni karanlığın çöktüğü bir gecede Hypnos onu uyutmuş, Thanatos da ruhunu ölüler diyarına taşımıştı. Böylece ilk kez bir ölümlüye âşık olan annesinin gözyaşları damlamıştı mezarı örten lahitin üzerine. Harmonia’nın sakin kişiliği ve sınırsız anlayışı, onu durgun, hayalperest ve biraz küstah bir kız yapmıştı. Ama annesi gibi insanlara değer veriyordu, onların daimi düzen için gerekli olduklarını biliyordu. Babası Estavan’ın yalnız bir özelliğine sahipti, kararlılığına. İstediğini almadan vazgeçmiyordu, sonucu ne olursa olsun yersiz bir inatçılıkla isteklerine ulaşmaya çalışıyordu. Fakat o annesinin kızıydı, babasının değil. Ona bakanlar ihtiraslarına yenik düşmüş bir ölümlü olan Estevan’ı görmüyordu, uyumun zarif tecessümü Harmonia beliriyordu bulanık zihinlerinde